Sommige dingen lijken te mooi om waar te zijn…
Sommige – en misschien wel meer – dachten er vast het hunne van: “Mensen die jullie vanuit passie gaan helpen… Sure!” Misschien een beetje naief, maar wij geloofden en geloven erin. Hans overigens iets minder dan ik ;-). Nu met klussen werkt het al super. Nu het winterseizoen.
Irene, die vanuit passie ons komt helpen door te koken, hebben we ook al. Helemaal super. Ze komt morgen voor een week langs om kennis te maken met de Berghut en te kijken wat voor lekker eten er in de omgeving te krijgen is. We gaan ook samen een nieuwe keuken uitzoeken. Ze mag helemaal los gaan!
Nu nog iemand voor de kinderopvang.
Vorige week ontvangen we van Arjan een mail.
“Wij zoeken samen werk voor de komende wintermaanden. Mijn vriendin kan de kinderopvang verzorgen en ikzelf kan diverse werkzaamheden uitvoeren of eventueel als skileraar fungeren. Graag een reactie als er mogelijkheden zijn.”
Een summiere mail, dus we willen meer weten. Wat spreekt iemand aan aan de Berghut? Wat drijft iemand? Natuurlijk googlen we ook even. Iets ouder dan wij, prima. Als we na een paar dagen nog geen reactie hebben gehad, mail ik nog even. We hebben wat problemem met onze mail gehad, dus misschien hebben ze ‘m niet ontvangen.
Vrijwel direct krijgen we een mail waar het enthousiasme en de passie van afspat. Deze mail was dus de afgelopen dagen in de maak… Naast de passie en het enthousiasme die Arjan en Bianca uitstralen, hebben ze ook nog eens veel ervaring op verschillende terreinen van toerisme. Daarnaast vindt Bianca kinderen erg leuk en combineert dat ook in haar werk de laatste jaren. “Moet je lezen, Hans!”
We plannen een telefonische afspraak via Skype.
Ondertussen gaat naast ons verwonderde gevoel ook het hoofd spreken. Het zou toch té mooi zijn? Wat zou de catch zijn? Arjan heeft ook in Zell am See gewerkt, hier nog geen half uur vandaan. “Misschien moeten we even een referentie navragen”, zegt Hans. En ze hebben wel heel verschillende dingen gedaan. Wat zou de reden zijn? Tegelijkertijd hebben we eerder aan een stel gedacht en nu hebben we er misschien wel eentje…
Vanuit mijn perceptie dat alles goed komt en dat er meer mensen vanuit passie leven, probeer ik Hans te vertellen dat het ook gewoon echt zo mooi kan zijn als het lijkt. “Wij doen dit toch ook vanuit onze passie?”
We zitten maandagmorgen 1,5 uur met z’n vieren aan de ‘telefoon’. Tja, wat moeten we erover zeggen? Het is té veel. Ze weten waar ze het over hebben, ze denken mee, het zijn aanpakkers, de passie spat ervan af: ze willen samen met ons en Irene een fantastisch eerste seizoen neerzetten. “Zoals jullie erin zitten, vanuit passie en dan in deze tijden van crisis, dat komt je bijna niet meer tegen. Daar willen wij aan meewerken.” We worden er stil van en tegelijkertijd hebben we schik. Arjan vertelt zelfs dat hij 5 uur lang ons blog heeft zitten lezen… Het moge duidelijk zijn: zij gaan ervoor.
Wij ook? Wordt vervolgd….