Een stukje geschiedenis van de Berghut

27 July 2009

Twee weken geleden, tijdens het breekwerk van de drie mannen [Hans zijn vader, Frits en Piet, die er inmiddels wederom een paar dagen zijn] wordt 1 ding heel duidelijk: onze Berghut is niet in 1 keer gebouwd. De bouwtekeningen die we hebben, bevatten slechts een buitenaanzicht; de tekeningen van binnen hebben we zelf gemaakt.

Op het moment dat we muren gaan doorbreken, lijkt het toch wel handig om meer details te hebben. Onderzoek in vloeren (gaten van 50cm diep), plafonds (stukken stuc, hout en riet uit een mooi plafond) en kruipkelders maken ons wijzer, maar roepen ook meer vragen op.

De drie bikkels zijn duidelijk: “Hans, regel de goede bouwtekeningen”. En met deze opdracht gaat Hans die dinsdag op pad. Hij begint bij het gemeentehuis. Een hartelijk ontvangst [alweer] door ene heer Pirchner. Al snel komt de map “Auweg 12” te voorschijn en Hans denkt dichter bij zijn doel te komen.

Een plattegrond uit de jaren 70 zit nog niet in zijn collectie. Hij beantwoordt de vraag hoe het voorhuis in elkaar steekt. Op zijn vraag of er nog meer is [bijvoorbeeld in het staatsarchief], komt hij te weten dat door de 2de wereldoorlog alles voor 1945 verdwenen is en van de periode na de oorlog tot 1960 er geen bouwtekeningen terug te vinden zijn. Misschien zijn ze er dus wel, alleen weet men niet hoe men ze kan vinden.

Een bezoek aan een verzekeringsagent uit het dorp heeft al geleerd dat de vrouw van verzekeringsagent de dochter van de eerste bewoners van ons huis waren. Dus Hans zet zijn zoektocht voort door daar langs te gaan. Bij het huis aangekomen, doet een oud vrouwtje open die op het huis past. Het blijkt de moeder te zijn en dus de echte eerste bewoner!

Hans wordt uitgenodigd en de oude vrouw vertelt. Ze komt erg geïnteresseerd over en lijkt het fijn te vinden om er over te kunnen praten. Soms komt er een stuk emotie boven.

Het huis lijkt als “mini-huisje” te zijn begonnen en in een aantal fasen te zijn gegroeid tot de parel die het nu is.

Het huis is gebouwd op familiegrond en is in de loop van de tijd verdeeld over de familie. Het huis heet oorspronkelijk Haus Röck, naar de familie. Dit verklaart ook de naam op de balk in de Stube:

Verkoop heeft tegen de wil van de oude vrouw plaatsgevonden, vertelt ze. Een van haar kinderen lijkt het geregeld te hebben. In Rauris praat men zwaar dialect, dus Hans heeft niet helemaal begrijpen hoe het precies is gegaan. Dat ze het er moeilijk mee had, is duidelijk.

Erg interessant allemaal en het geeft het huis voor ons meer ziel!