Utrechtse lotgenoten

8 May 2009

Op het kinderdagverblijf hoor ik een tijdje geleden dat er een stel – waarvan de kinderen ook op het kinderdagverblijf zitten – naar Italië gaat vertrekken. Interessant… Mijn eerste gedachte is: “Leuk, contact!”

Ik vraag een paar weken geleden het mailadres aan een van de leidsters, maar je weet hoe dat gaat in de drukte. Als ik er iets mee wil doen, weet ik het adres niet meer precies. Via Google kom ik al snel op de website van hun toekomstige camping. Mooie plannen hebben ze! Ik krijg vrijwel direct een reactie op mijn mail, tussen hun verhuisdozen door.

En toeval of niet, afgelopen woensdag en vandaag tref ik ze bij het kinderdagverblijf. “Jij bent toch….?” Veel woorden zijn er niet nodig: er is volop herkenning en interesse. En toch ook wel veel woorden, want in korte tijd wil je veel van elkaar weten.

En ik dacht dat wij het druk hadden… Eind maart wisten ze dat ze volgende week naar Italië vertrekken! Zij zijn de gelukkige pachters na een loting. En ze komen tegelijk aan met hun eerste gasten…

Heel veel succes en plezier, Jens en Marjolijn!
We gaan elkaar vast nog wel treffen.